Leyla ve Sihirli Parmaklar hikayesi, çocukların fiziksel ağrılarını sembolik bir yöntemle hafifletmeyi amaçlar. Yeni eve taşınan, hastanede tedavi gören veya yaralanan çocuklar için iyileştirici bir öykü.
Leyla ve Sihirli Parmaklar: Çocuklar İçin Ağrıyı Dindiren Sihirli Bir Hikaye
Leyla ve Sihirli Parmaklar, çocukların fiziksel ağrılarını zihinsel ve duygusal olarak yönetmelerine yardımcı olmak için tasarlanmıştır. Hikaye, “Sihirli Parmaklar: Çocuklar İçin Ağrıyı Dindirme Tekniği – Çocuk ve Ergenlerde Hipnoterapi Uygulamaları” kitabından esinlenerek, çocukların ağrılarını sembolik bir silgiyle “silmelerini” sağlayarak onlara kontrol ve rahatlama duygusu kazandırmayı hedefler.
Hikayede kullanılan sihirli silgi metaforu, çocukların ağrılarını somutlaştırarak onları zihinsel olarak yönetebilmelerine olanak tanır. Bu teknik, çocukların ağrıyı dışsallaştırmasına ve onu kontrol edebileceği bir nesneye dönüştürmesine yardımcı olur. Aynı zamanda, hikayenin içindeki olumlu mesajlar ve duygusal rahatlama sahneleri, çocukların kaygılarını azaltır ve onlara güven duygusu aşılar.
Hikayenin Hedef Kitlesi ve Amacı
- Hedef Kitle: 3-4 yaş aralığındaki çocuklar (özellikle yeni bir eve taşınan, hastanede tedavi gören veya yaralanan çocuklar).
- Amaç: Çocukların fiziksel ağrılarını sembolik bir yöntemle hafifletmek, onlara kontrol duygusu kazandırmak ve duygusal rahatlama sağlamak.
Hikayenin Uygulanışı
- Hikaye Okuma: Hikaye, çocuğa sakin ve rahatlatıcı bir ses tonuyla okunur.
- Sihirli Silgi Çizimi: Hikayenin sonunda çocuktan kendi sihirli silgisini çizmesi istenir. Bu, çocuğun aktif katılımını sağlar.
- Ağrıyı Silme Uygulaması: Çocuk, ağrı hissettiği bölgeye sembolik olarak silgiyi dokundurur ve ağrının “silindiğini” hayal eder.
- Olumlu Pekiştirme: Çocuğun ağrılarının hafiflediği ve kendini daha iyi hissettiği vurgulanır.
Leyla ve Sihirli Parmaklar
Bir zamanlar, Leyla adında küçük bir kız çocuğu varmış. Leyla, ailesiyle birlikte yeni bir mahalleye taşınmış ve burada Maya adında çok sevdiği bir komşu kızı olmuş. Maya, sıcacık gülümsemesiyle Leyla’nın en yakın arkadaşıymış. İkisi de güneşli günlerde bahçede oynar, çiçek toplar ve kahkahalarla dolu zaman geçirirlermiş.
Ama bir süredir Leyla kendini eskisi kadar iyi hissetmiyormuş. Sağ bacağı ağrıyor, kolları ise ağırlaşıyor ve yerinden kalkmak istemiyormuş. Bu durum Leyla’yı hem şaşırtıyor hem de üzüyormuş.
Bir gün, Maya Leyla’nın yanına gelmiş ve onu düşünceli bir şekilde otururken bulmuş.
“Ne oldu Leyla? Neden oynamıyoruz?” diye sormuş.
Leyla başını eğerek yanıtlamış:
“Bacağım ağrıyor, Maya. Ama daha kötüsü, kollarımı kaldıramıyorum. Onlar sanki birer taş olmuş gibi…”
Maya biraz düşündükten sonra gözleri parlamış. “Belki de sihirli bir çözüm bulmuş olabiliriz! Sihirli parmakları çağıralım.” demiş. Leyla daha Sihirli Parmaklar ne diyecekken çoktan odada yumuşacık bir ışık belirmiş ve tatlı bir ses duyulmuş.
“Merhaba, Leyla ve Maya! Ben Sihirli Parmaklar. Size yardım etmeye geldim.”
Maya çok sevinmiş ama Leyla şaşkınlıkla etraflarına bakınmış. Leyla sormuş:
“Sihirli Parmaklar mı? Ne yapabilirsiniz ki?”
Sihirli Parmaklar tatlı bir sesle yanıtlamış:
“Elimde sihirli bir silgi var. Bu silgiyle, ağrıları silebiliriz. Haydi, birlikte deneyelim!”
Maya heyecanla silgiyi almış ve önce Leyla’nın sağ bacağına dokundurmuş. Sihirli Parmaklar, “Nazikçe sil, Maya,” demiş. Maya silgiyi yavaşça hareket ettirirken Leyla bir sıcaklık hissetmiş. Ağrı yavaş yavaş hafiflemiş ve bacağı daha rahat hareket etmeye başlamış.
Sonra sıra kollarına gelmiş. Maya, silgiyi Leyla’nın sağ koluna götürmüş. “Şimdi burayı silelim,” demiş Sihirli Parmaklar. Leyla, kolundaki ağırlığın azaldığını fark etmiş. Maya sol kolunu da aynı şekilde silmiş ve sonunda Leyla kollarını kaldırıp uzatabilmiş.
“Maya, kollarım artık hafifledi!” diye bağırmış Leyla sevinçle.
Sihirli Parmaklar gülümseyerek demiş ki:
“Artık ağrılar geçti. Ama size bir sır vereyim. Kendi sihirli silginizi yapabilirsiniz. İşte bu kutu, kalem ve kağıt sizin. Bir silgi çizin, ona istediğiniz kadar sihir ekleyin ve ne zaman bir ağrınız olursa kullanın.”
Maya ve Leyla kutuyu açmış. İkisi de heyecanla kağıtların üzerine kendi silgilerini çizmiş. Leyla’nın silgisi minik bir yıldız şeklindeymiş, Maya’nınki ise tatlı bir kalp gibi görünüyormuş.
Leyla, yaptığı bu sihirli silgiyi hemen yanında duran oyuncak bebeği için de denemek istemiş. Bebeği, Leyla’nın en sevdiği oyuncakmış. Ancak bu bebek hep hastaymış gibi görünüyormuş. Leyla bebeği kucağına aldığında, oyuncak bebek, “Bacağım ağrıyor,” ya da “Kolum çok kötü hissediyor,” diyormuş. Gökyüzü bulutlandığında ise daha da mutsuzlaşıyor, sürekli şikayet ediyormuş.
Leyla, bebeğini iyileştirmeye kararlıymış. Elindeki sihirli silgiyi almış ve bebeğin önce bacağını nazikçe silmiş. “Bakalım bu sihirli silgi işe yarayacak mı?” demiş. Silgi bebeğin bacağındaki tüm ağrıları alıp götürmüş. Sonra sırasıyla bebeğin kollarını silmiş. Her dokunuşta, bebeğin şikayetleri azalmış ve yüzündeki mutsuz ifade kaybolmuş.
Bebek artık, “Kolum ağrıyor,” yerine, “Ne kadar güzel bir gün!” diyormuş. Gökyüzü bulutlandığında bile mutlu görünüyormuş.
Leyla, bebeğinin iyileştiğini gördükçe kendi içindeki mutluluğun da büyüdüğünü hissetmiş. Artık ne zaman bacağı ağrısa ya da kolları ağırlaşsa, kendi silgisini alıp ağrılarını siliyormuş. Aynı zamanda bebeğiyle birlikte oyunlar oynuyor, sihirli silgiyi de yanlarından hiç ayırmıyorlarmış.
O günden sonra, Leyla ve Maya, bulutlu günlerde bile güneşin sıcaklığını hissedebiliyormuş. Çünkü sihirli silgileriyle her şeyin üstesinden gelebileceklerini biliyorlarmış.
Yazan: Psikolog Merve Ulusoy
Oyun Terapisti – Çocuk Ergen Psikoloğu
